در مسیر پیشرفت...
چهاردهمین جشنواره جوان خوارزمی در 28 آذر ماه 1391 با تقدیر از برگزیدگان کشوری به پایان رسید... علی رغم اینکه این جشنواره یکی از معتبر ترین جشنواره های دانش آموزی محسوب میشود متاسفانه استقبال مناسبی و درخوری را از دانش آموزان برگزیده کشور در این جشنواره شاهد نبودیم! اختراعات و به ثمر نشاندن ایده ها هزینه های زیادی را میطلبد و با توجه به اینکه دانش آموزان خود قادر به پرداخت تمامی این هزینه ها نیستند حمایت مسئولین ضرورت پیدا میکند... پشتیبانی و حمایت مسئولین دلگرمی برای دانش آموزان ایجاد میکند که نمیدانیم چرا ولی هر سال که پیش میرویم این حمایت ها کمتر و بی رنگ تر میشود! حال از مسئولین این انتظار نمیرود که حمایت خود را به تمامی دانشآموزان داشته باشند ولی حداقل این انتظار از آنان می رود که از برگزیدگان کشوری و نخبگان علمی کشور که به عنوان سرمایه های یک کشور محسوب شده و میشوند حمایت های کافی را داشته باشند... حال اینکه یک نمونه از حمایت ها ، برگزاری جشن تقدیر از برگزیدگان چهاردهمین جشنواره خوارزمی بود که با کم توجهی برخی از مسئولین به پایان رسید و موجب دلسردی بسیاری از نخبگان گردید!!! متاسفانه هر روز در رسانه ها خبر میشنویم که هزینه های بسیاری در عرصه های مختلف چون فوتبال و فلان و فلان کار میشود و در عین حال خبر عدم حمایت و کم توجهی مسئولین از نخبگان و مخترعان کشورمان از گوشه و کنار به گوش میرسد! این یک مشکل جدی و چالش بزرگی برای کشور ماست.. خصوصا که امروزه و با وجود تحریم ها،نیاز به تولید ملی بالا رفته و غلبه بر این تحریم ها با عدم حمایت از نخبگان کشور دچار مشکل خواهد شد... امید اینکه با توجه به عنایات رهبر عزیزمان که توصیه های جدی در خصوص حمایت از نخبگان را به مسئولان داشته اند ، شاهد بهتر شدن وضعیت حمایت از نخبگان در کشورمان باشیم...
از سری نوشته های :
از سری نوشته های : دی 91 باید علم و پژوهش را به عنوان یک باور عمومى در بیاوریم تا یک همت همگانى بر این کار گماشته شود؛ یعنى حقیقتاً مسئله ى کل نظام بشود. مقام معظم رهبری پژوهش و تحقیق که گستره وسیعی را در بر میگیرد از جمله فعالیت هایی است که نقش مهمی را در رشد و تعالی افراد ایفا کرده و امروزه نیز با توجه به پیشرفت تکنولوژی این پژوهش و تحقیق، فراگیر و لازمه هر فرد دانش آموز یا در مدارج بالاتر و در یک کلام اقشار مختلف مردم میباشد. متاسفانه برای اکثر دانش آموزان تحقیق تنها در یکpaste ، copyمعنا میشود.یک قالب بندی از مطالبی که شاید دانش آموز تنها یک بار نیز آن را مطالعه نکرده است.متاسفانه بیشتر قشر دانش آموز ما روش صحیح تحقیق را نمیدانند. گذشته از این بیشتر افراد و نه تنها دانش آموزان روش صحیح انتخاب منبع را ندانسته یا برای مطالبی که به عنوان تحقیق ارائه کرده اند منبع معتبری نمیابند.
پیشنهاد میشود با توجه به مقتضیات زمان و پیشرفت تکنولوژی روش های صحیح ارائه مقاله به دانش آموزان آموزش داده شود تا شاهد ارائه برترین مقالات در این زمینه باشیم... اگر نظام آموزشی ما از همان دوره آموزش ابتدایی تا متوسطه روش های صحیح مطالعه و تحقیق را به دانش آموزان آموزش دهد دیگر ما شاهد مشکلات افراد در سطوح بالاتر همچون دانشجویان در زمینه ارائه مقالات و پروژه های تحقیقاتی نیستیم... متاسفانه بیشتر دانشجویان ما در این زمینه مشکل پیدا میکنند و در یک کلام شیوه صحیح تحقیق را نمیدانند! برای مثال این اشکال در تحقیقات زیاد به چشم میخورد که افراد موتور جستجوگر Google یا yahoo را در لیست منابعشان ذکر میکنند! این چالش ها در نظام آموزشی نیازمند توجه کسانی است که در صدر این نظام هستند... خیل عظیمی از فرصتها از دانش آموز به دلیل عدم آموزش های مناسب و به جا سلب میشود... امید اینکه با رفع این چالش ها و عملی کردن فرصتها پیشرفت دانش آموزانی که آینده این سرزمین به دست آنها رقم میخورد هر روز بیش از دیروز فزونی یابد... از سری نوشته های : مهر 91 ایده ها و طرح های خلاقانه که گستره وسیعی را شامل میشود و تقریبا در تمامی مشاغل ، رشته ها و امور کاربرد دارند باید در ذهن افراد به خوبی نهادینه شود.... حال باید به بررسی این مورد پرداخت که نظام آموزشی که شاید مهم ترین و اساسی ترین وظیفه رادر این زمینه ارائه میکند چه چالش ها و فرصتهایی را دارا میباشد؟ فکر خلاق و نگرش خلاقانه نسبت به مسائل مختلف نیازمند فکری باز میباشد. فکری که بتواند در مورد مسائل مختلف تفکر و ایده خلاقانه ای داشته باشد؛ چیزی که متاسفانه هر روز در نظام آموزشی ما کم رنگ تر جلوه میشود. متاسفانه قشر جدید دانش آموز عادت به تقلید کرده است نه تفکر! امروزه دانش آموز حتی حاضر نیست نسبت به موارد کوچک که به حل یک مسئله ساده محدود میشود فکری داشته باشد ... حال آیا باید انتظار داشت که همین دانش آموز در آینده نسبت به مسائل پیچیده زندگی خود چه نگرشی داشته باشد؟!... آیا واقعا روش تفکر از دانش آموزان ایرانی سلب نشده است؟ چرا باید ذهن دانش آموز تنها به کتب درسی محدود شود و بس و در این میان کسی که بهتر این کتاب ها را خوانده و حفظ کرده و به اصطلاح مربوط جویده باشد به عنوان دانش آموز برتر محسوب شود؟! چرا بعضا شاهدیم مسابقات علمی و پژوهشی را که در میان دانش آموزان برگزار میکنیم به خوبی سازماندهی نشده است؟ چرا به دانش آموزان مستعد به کارهای پژوهشی بهای چندانی داده نمیشود که در برخی از مواقع آنها را نسبت به علاقه شان طرد شوند ... چرا باید سیستم آموزشی ما به گونه ای باشد که دانش آموز را به قول معروف باید لقمه جویده شده در دهانش گذاشت؟ چرا نمره 20 برای همگان مهم محسوب میشود ؟ چرا صرفا مدرک مهم است نه اطلاعات و تخصص افراد؟! چرا باید روز به روز فزونی تعداد دکتر و مهندسین را شاهد باشیم اما روز به روز از کارایی و توانمندی آنها کم شود؟در این باره میتوان این مورد را مثال زد که همه ما این مورد را شاهد بوده ایم که گاه پزشکین محترم برای مداوا بیمار، بیمار را به اصطلاح معروف به هم پاس میدهند و بیمار گذشته از هزینه های زیادی که صرف میکند سر از کارش در نیاورد که حال بین این همه نظریه پزشکان به کدام عمل کند؟! نظام آموزشی ما متاسفانه چالش های زیادی در این زمینه و نیز در پرورش دانش آموز دارد، اما به موازات چالش ها فرصت های متعددی نیز موجود است. میتوان نظام آموزشی را چنان شکل داد که هر روز شاهد باشیم دانش آموزانی که آینده سازان این مملکت محسوب میشوند پیشرفت چشم گیری در زمینه ارائه ایده، حل مشکلات ، برخورداری از تخصص کافی و نیز تعهد داشته باشند. میتوان با ایجاد رقابت های سالم علمی پژوهشی در میان دانش آموزان روحیه و انگیزه دانش آموزان را نسبت به امور پژوهشی فزونی بخشیم. میتوان در نظام آموزشی نخبه پروری را داشت نه تقلید دانش آموز که متاسفانه شاهدیم که روز به روز عادت به راحتی و تقلید در قشر جدید بیشتر و بیشتر میشود. میشود تعهد نسبت به مسائل و مسئولیت ها را افزایش داد. میتوان کاری کرد که دیگر مدرک برای اکثریت جامعه مهم نباشد ...و افرادی که عنوان مدرکی را به دوش میکشند همه فرصت هایی محسوب شوند که با بهره گیری از آنها روز به روز شاهد پیشرفت کشور عزیزمان باشبم... به امید روزی که با بهره گیری از فرصتها و رفع چالش های موجود روز به روز شاهد پیشرفت ایران عزیزمان باشیم...
از سری نوشته های : مرداد 91 جشنواره خوارزمی که شاید از برترین و با اعتبار ترین جشنواره های ملی کشورمان به حساب می آید از جهات مختلف میتوان مورد ارزیابی قرار داد. از سویی این جشنواره با هداف خاص خود که در صدر آنها شناخت استعداد های برتر کشور و نخبگان و حمایت از آنها میباشد از جمله بهترین جشنواره هایی میباشد که دولت در زمینه اختراعات و ابتکارات برگزار مینماید. از سویی دیگر امتیازاتی که در این جشنواره برای برگزیدگان کشوری در نظر گرفته میشود ویژگی منحصر به فردی به این جشنواره بخشیده است که دانش آموزان و دانشجویان نخبه علمی کشور در جهت ارائه طرح برتر و خلاقانه تر با یگدیگر به رقابت علمی می پردازند... در کنار این امر دانش آموان نیز سعی می کنند تا زمینه خلاقیت را در خود هر چه بیشتر نهادینه کنند تا طرح هایی که برای جشنواره ارائه میکنند بالاترین امتیاز را کسب نماید... اما ضعف هایی نیز در این جشنواره بزرگ ملی وجود دارد که قابل پیگیری است... از سویی بسیاری از طرح ها به دلیل عدم راهنمایی مناسب فقط در حالت ایده باقی میمانند... کشورمان تا این مرحله یعنی ایجاد انگیزه برای ارائه ایده های خلاقانه بسیار خوب پیش رفته اما یک اختراع یا یک طرح فقط به ارائه ایده محدود نمیشود... طرح ها برای اجرایی شدن نیازمند حمایت و راهنمایی مسئولان مربوطه نیز هستند... نا گفته نماند که در این زمینه حمایت هایی از سویی سازمان ها صورت خواهد گرفت اما این حمایت ها تنها در صورتی به مرحله عمل میرسند که طرح در جشنواره رتبه برتر را کسب کنند و دانش آموزی که نتواند رتبه برتر را از آن خود کند همه هزینه های وی را باید خودش بپردازد و این باعث میشود تا دیگر در این زمینه فعالیتی نداشته باشد یا روحیه اش سست خواهد شد... چرا باید مسئولان اکثر حمایت های خود را روی مدارس استعداد های درخشان متمرکز کنند؟!، این در صورتی است که گاها شاهد هستیم که در مدارس عادی کشور چنان استعداد های برتری وجود دارد که زمانی که بروز میکند از بسیاری از دانش آموزان مدارس تیزهوشان نیز برتر و والاتر است... دانش آموزی که طرح خود را برای جشنواره ارائه مینماید باید دائم مشغله ذهنی هزینه های طرح خویش را داشته باشد که شاید این مشغله ذهنی در برخی از موارد دانش آموز را از ادامه راهش باز میدارد... باید بدانیم که جشنواره های مختلفی که در سطح کشور اجرایی میکنیم که جشنواره خوارزمی مثالی در این زمینه میباشد باید از تمامی جوانب مورد ارزیابی قرار گیرد... در پایان باید عرض شود که مسئولان سعی میکنند تا حمایت از نخبگان بهتر و بیشتر اجرا شود و در رسانه ها و اخبار نیز شاهد این موارد بوده ایم اما با این وجود هنوز ضعف های بسیاری در این زمینه وجود دارد که هر کدام قابل پیگیری و نیازمند توجه مسئولان میباشد... امید اینکه با حمایت های موثر تر و بیشتر و رشد اکثریت افراد در زمینه خلاقیت شاهد ارائه طرح هایی در کشور باشیم که تولید ملی ما را افزایش و قدرت کشورمان را در شکست تحریم ها فزونی بخشد... از سری نوشته های : مرداد 91 آخرین نوشته های من پیوندها
آمار وبلاگ
فرم تماس امکانات دیگر |
||||
کلیه حقوق این وبلاگ برای در مسیر پیشرفت... محفوظ است
|