|
در مسیر پیشرفت... 
* در ادامه پست قبل چندی است که تحریم ها علیه ایران تشدید شده است... تحریم هایی که از سوی غربی ها کشورمان را نشانه کرفته است باعث تغییراتی در وضعیت اقتصاد کشورمان شده که بارز ترین نمونه آن تاثیر بر قیمت کالا ها میباشد... طبعا مردم کشور عزیزمان شرایط سختی را این بار با تحریم ها تجربه میکنند ولی چیزی که همیشه بوده و واضح است این میباشد که مردم عزیزمان هرگز با چنین توطئه هایی جلوی غربی ها تسلیم نمیشوند ... هرگز... اما در مقابله با چنین شرایطی نیاز است تولیدات ملی متناسب با تحریم ها فزونی یابد که این مهم نیازمند حمایت مسئولان کشور از تولیدات داخل است... حمایت ها باید به گونه ای صورت گیرد که نه تنها میزان تولیدات داخل افزایش یابد بلکه ما روز به روز شاهد افزایش کیفیت کالاهای تولیدات داخل نیز باشم... تولیدات داخل هر روز رقابت بیشتری بر سر کیفیت کالاها داشته باشند... کسانی که در راس شرکت ها و کارخانه ها و سازمان های دیگر تولیدات داخل هستند باید تمامی فکر خود را متمرکز این مورد کنند که دراین شرایط و با وجود تحریم ها کالاهایی را تولید کنند که نه تنها کیفیتی بیشتر از کیفیت کالاهای وارداتی داشته باشند بلکه قیمت را نیز برابر قیمت های کالاهای وارداتی و در صورت امکان هزینه ها را به حداقل برسانند که حتی آوازه کالاهای تولیدی کشورمان تمامی جهان را پر کند... در کنار مسئولان همه و همه در این زمینه بکوشم و وحدت ملی خودمان را مانند همیشه و این بار بر علیه تحریم ها به همه جهان نشان دهیم... کارکنان و کارمندان ، همه و همه تمامی دقت خود را به کار گیرند و هدف یک هدف مشخص باشد و آن هدف به اینگونه باشد که یک ملت بکوشند تا کشورمان را در راس کشورهای جهان باشد و به همه دنیا نشان دهیم که یک ملت زیر سایه اسلام چگونه میتواند پیشرفت کند... راهبرد هایی را که مقام معظم رهبری در طی سخنرانی هایشان خطاب به ملت ایران عرض میکنند را همه در زندگی هایمان اجرایی کنیم... هر کس متناسب با زندگی و شرایط خود در راستای تولید ملی بکوشد ... همچنین مسئولان توجه کنند که خود الگو باشند نه عکس ملت و رهنمود های رهبری عمل کنند.... آنها نیز خود باید شعار تولید ملی را هر چه بیشتر عملی کنند...و دیگر هرگز این مورد را شاهد نباشیم که گاهی تضادی بین وظایف مسئولان و بازخوردشان باشد... همه باید بکوشیم تا این بار نیز از پس تحریم ها سر بلند و پیروز فائق آییم و این را بدانیم که این ما هستیم که میتوانیم گاه طعمه غربی ها باشیم و گاه به قول معروف همه نقشه هایشان را نقش بر آب کنیم...
از سری نوشته های : مرداد 91 چندی است که توطئه ها ، دسیسه ها و بسیاری از تحریم ها از سوی غربی ها ، کشورمان را متوجه خود ساخته است... سردمداران کشور های غربی با خیال های واهی نقشه ها و دسیسه هایی را علیه کشورمان در ذهن میپرورانند ، غافل از اینکه کشورمان ایران محکم و استوار جلوی این تهدید ها و تحریم ها خواهد ایستاد... کشور ما که سابقه ای دیرین در به خاک رساندن کمر دشمن دارد به این سادگی در برابر تهدیدهای آنها تسلیم نخواهد شد... کشوری که مردمانش همیشه در صحنه حق علیه باطل بوده اند و وحدتشان زبانزد تمامی مردمان کشورهای جهان است هرگز تسلیم تهدیدها و تحریم های کشورهای غربی نخواهند شد و در این عرصه نیز با پیروی از دستورات راه گشای رهبر انقلاب به راهشان ادامه میدهند... اما جدای از این بحث ها که قابل تقدیر است باید عرض کنم که نیاز است در این سال تولید ملی ، حمایت از کار و سرمایه ی ایرانی مسئولان توجه بیشتری نسبت به تولیدات داخلی داشته باشند...میزان کارآفرینی در کشورمان باید رشد قابل توجهی پیدا کند... حمایت از نحبگان کشور باید به صورت موثر صورت گیرد تا یک کل منسجم در راستای تولید ملی فعالیت کنند... واردات کالا های چینی تا حد ممکن کاهش پیدا کند و در عوض آنقدر میزان و کیفیت تولید ملی را افزایش دهیم تا تقاضا برای صادرات به بیشترین حد ممکن خود برسد... حمایت ها از سازمان های تولید داخل به گونه ای صورت گیرد که کیفیت محصولاتمان چنان افزایش یابد که جتی کشورهای دیگر نیز کیفیت کالاهای ما را تحسین کنند... جمایت از نخبگان باید به صورتی سازماندهی شده افزایش یابد تا دیگر شاهد این مورد نباشیم که به دلیل فقدان امکانات و حمایت های کافی فرار مفز ها از کشورمان را داشته باشیم... فکر و ارائه ایده را از همان آموزش ابتدایی در نظام آموزشی نهادینه کنیم تا دیگر از فکر واندیشه سایر کشور ها در تولیدات مان استفاده نکنیم... بها دادن به سرمایه های کشورمان و طرح های ابتکاری که ارائه میشوند میتواند نقش به سزایی در بالا بردن میزان و کیفیت تولید ملی داشته باشد که اگر به آنها توجه بیشتری شود به جد میتوانیم حرف اول را در جهان یزنیم... اما اگر حمایت کافی از تولید داخل و سرمایه های کشور و نخبگانمان صورت نگیرد نه تنها تولیدات داخل کاهش پیدا میکند بلکه تحریم ها شرایط سختی را برای مردم کشورمان ایجاد خواهد کرد که بخش های مختلف اقتصاد کشورمان را دچار مشل میکند... امید اینکه مسئولان توجه بیشتری نسبت به موارد اشاره شده نشان دهند و مردم کشور عزیزمان زیر سایه لطف آقامان امام زمان و با پیروی از دستورات رهبر گرانقدر و بزرگوار انقلاب راه خود را ادامه دهند تا تا از پس این مشکلات و معضلات نیز همچون گذشته پیروز و سربلند بر آرییم و شاهد سرنگونی هر چه بیشتر ظالمان و ستم پیشگان باشیم... به امید آنروز اللهم عجل لولیک الفرج
از سری نوشته های : مرداد 91 در این ماه مبارک که افراد به رسم با هم بودن و گفتن و لذت بردن از نعمت در کنار هم بودن گاها میهمانی هایی را ترتیب میدهند که در برخی و بعضا اکثر مواقع با تجمل گرایی و چشم و هم چشمی های برخی شاهد خرج های بی موردی هستیم که شاید باعث شده است افطاری دادن های امروزه نسبت به گذشته از صفا و صمیمیت کمتری برخوردار باشد...
مگر نه اینکه سفارش بزرگان دین ما به ساده زیستی بوده است.... مگر نه اینکه باید افطار را با غذایی سبک آغاز نمود... پس چرا و چرا سفره های افطار ما باید با تجمل همراه باشند؟! چرا باید میهمانی هایی که در این ماه مبارک برای افطاری دادن ترتیب میدهیم بر سر سفره هایش از انواع غذا ها و دسر ها و سالاد ها و... باشد که از لطف چنین مهمانی هایی بکاهد؟! چرا باید از روی چشم و هم چشمی ، افطاری دادن فلان خانواده از فلان خانواده دیگر سنگین تر باشد که چه بسا خانواده هایی که در آمد کمتری دارند به دلیل عدم توانایی در دادن مهمانی سنگین از نعمت دادن افطاری محروم شوند؟ چرا دیگر صفا و صمیمیت افطاری دادن هایی که در آن به دادن اندکی نان و سبزی ساده بسنده میشد را امروزه دیگر شاهد نیستیم؟ کاری نکنیم افطاری دادنی که از بزرگترین فضایل ماه رمضان است بشود مشغولیت ذهنی برای عده ای که نمیدانند چگونه خرج سنگین این افطاری دادن ها را تامین کنند؟ نکند با ایجاد تجمل و خود نمایی از فضیلت افطاری دادن هایی که از افضل اعمال در این ماه مبارک است بکاهیم... کاری کنیم که هر روز صمیمیت بیشتر بین ما حاکم شود تا خودنمایی و تجمل...
از سری نوشته های : مرداد 91 چندی ساکنین برخی از محلات اطراف پالایشگاه اصفهان از بوی بدی که از دودکش های پالایشگاه حاصل می آید شکایت دارند.. بوی تعفن برانگیز این پالایشگاه که خصوصا در تابستان به اوج خود می رسد و حتی گاهی شب ها موجب آزار و اذیت و بی خوابی ساکنین اطراف پالایشگاه اصفهان می شود.... این تنها نمونه ای از آلودگی کلان شهر اصفهان بود ... نمونه های دیگر بسیاری وجود دارند که باعث شده اند از زیبایی شهرمان کاسته شود...
شهر ما، اصفهان ، که اسمش را نصف جهان گذاشته ایم و به حق لایق این صفت است چرا باید به دست خودمان اینگونه شود... چرا دیگر زاینده رودمان زنده و خروشان چون گذشته نیست... طرح متروی اصفهان که چندین و چند سال است در حال اجرا می باشد هنوز راه اندازی نشده...دلمان لک زده است برای هوای پاک شهرمان که بتوان در آن نفس عمیقی کشید... و پای درد و دل مردم اهل اصفهان که بنشینید این چنین حرفها بسیار است اما گوش شنوا میخواهد...
من نمیدانم تا کی باید منتظر اقدام های موثر مسولین باشیم ولی این را میدانم که اگر به همین منوال پیش برویم دیگر شهرمان نه تنها نصف جهان باقی نخواهد ماند بلکه به شهری تبدیل خواهد شد که نامش در لیست آلوده ترین شهر ها قرار خواهد گرفت( که اکنون نیز به وضوح شاهد این مورد هستیم)... دیگر شهرمان جلوه ی زیبای خود را از دست داده ... واقعا دیگر نمیدانم چه بگویم... دست روی دست گذاشته ایم تا که شاید مسئولین به فکر بیفتند و کاری بکنند تا شهرمان دوباره جلوه خودش را پیدا کند اما اینکه این مسئولین کی قرار است به فکر بیفتند را خدا میداند... کی قرار است برنامه های چندین و چند ساله شان را اجرا کنند خدا می داند... در مصاحبه ها برنامه هایی که در پیش رو دارند و قرار است اجرایی کنند را اعلام میکنند که هر کس نداند میگوید شما دیگر نباید غمی داشته باشید ، اما غافل از اینکه بسیاری از همین برنامه ها درحد ایده باقی می مانند و به اجرا نمیرسند... این را را به جد عرض میکنم که نیاز است مسئولین به فراخور مشکلات ایجاد شده در شهر تصمیماتی موثر و راه گشا بگیرند که واقعا اجرایی شوند و ما دیگر شاهد نباشیم که شهرمان روز به روز از زیباییش اش کاسته شود... امید اینکه در مورد این مسائل برنامه هایی موثر که در نظر گرفته شده است اجرایی شوند و خداوند نیز باران رحمت بی کرانش را به این شهر عطا فرماید و بتوانیم زیر سایه الطاف خداوند بار دیگر شهرمان را در اوج زیباییش شاهد باشیم...
از سری نوشته های : مرداد 91 در کوچه و خیابان که قدم میزنم مردم فقیری را میبینم که حتی غذای شبشان را نمیدانند با این وضع گرانی چگونه تهیه کنند ...مانده اند که چگونه خانواده را سیر کنند... از سوی دیگر مردمانی را میبینم که بهترین خانه ها را در مناسبترین جای شهر، گران ترین ماشین های آخرین سیستم و ... دارند و همچنان متکی به اصطلاح مربوط که میگوید پول پول می آورد هر روز بیشتر از دیروز در مال این دنیا غوطه ور میشوند. از سوی دیگر کسانی را میبینم که خود دم از عدالت میزنند ولی جالب است تمام زندگی آنها سراسر ناعادلانه شکل گرفته... پول های هنگفنی که با ناحقی تمام از دولت سلب میکنند... امتیازات ویژه ای را که ناعادلانه برخوردار میشوند و... خانواده ای را میبینم که شاید حقوق ماهانه شان 300 هزار تومان یا کمتر باشد... خانه ندارند و مستاجرند... با این وضع گرانی بچه هایشان غذا و لباس میخواهند ولی آیا براستی این حقوق کفاف زندگیشان را میدهد... کسی که کارگر است و شغلی دارد که شرافتمندانه برایش زحمت میکشد و با تمام وجود کار میکند با وجود سختی کارش چرا باید فرزندانش گرسنه بمانند ؟؟؟.. در سوی دیگر این جامعه افرادی را میبینم که سالهای طولانی تحصیل کرده اند تا شاید شغلی مناسب با زحمات چندین و چند ساله خود به دست آورند اما کاری که درخورشان باشد نمی یابند... مهندسی را میبینم که به دلیل نبود کار به سبزی فروشی روی آورده... جالب است حقوق افرادی که کار شرافتمندانه و مخلصانه برای خدا انجام میدهند از دلالانی که با ناحقی تمام ، پول های هنگفتی به جیب میزنند بسیار کمتر است... و این برای ما که در جامعه ای زندگی میکنیم که یعنی برمبنای عدالت علوی شکل گرفته بسیار ناپسند است... در این جامعه افرادی را میبینم که به خاطر خدمت به کشور خود صمیمانه تلاش میکنند... از وقت و زندگی خود می گذرند تا شاید کمکی کرده باشند به ملت خود کرده باشند ولی نه تنها حمایت از آنها در زمینه کارشان صورت نمیگیرد بلکه باید تمامی هزینه هایی که در قبال خدمت به کشورشان را کرده اند را خود بپردازند... و از آن طرف کسانی که هیچ خدمتی به این جامعه نمیکنند بلکه گاهی باعث شرم این ملت هستد روز به روز به آنها بهای بیشتری داده میشود ... نمیدانم که اگر با این وضع پیش برویم به کجا خواهیم رسید.... خسته ام دیگر از بس مردمانی را میبینم که با تکه ای نان خود را سیر نگه داشته اند و برخی دیگر در خانه هایشان هر روز غذاهایی را بخورند که سر به فلک میکشد هزینه هایش... خسته ام از اینکه دخترک فقیری را ببینم که برای خرج خانواده اش تلاش میکند.... دیگر خسته ام... امیدوارم که با ظهور آقامان امام زمان (عج) عدالت هر چه بیشتر و بهتر بر جامعه مان حاکم شوند تا من و هیچ یک از هموطنانم شاهد چنین صحنه های حزن باری در جامعه مان نباشیم. به امید آنروز...
از سری نوشته های : تیر 91 درباره ی من  آخرین نوشته های من پیوندها
آمار وبلاگ
فرم تماس امکانات دیگر  |
|
کلیه حقوق این وبلاگ برای در مسیر پیشرفت... محفوظ است
|
.jpg)
