|
در مسیر پیشرفت... 
ایده ها و طرح های خلاقانه که گستره وسیعی را شامل میشود و تقریبا در تمامی مشاغل ، رشته ها و امور کاربرد دارند باید در ذهن افراد به خوبی نهادینه شود.... حال باید به بررسی این مورد پرداخت که نظام آموزشی که شاید مهم ترین و اساسی ترین وظیفه رادر این زمینه ارائه میکند چه چالش ها و فرصتهایی را دارا میباشد؟ فکر خلاق و نگرش خلاقانه نسبت به مسائل مختلف نیازمند فکری باز میباشد. فکری که بتواند در مورد مسائل مختلف تفکر و ایده خلاقانه ای داشته باشد؛ چیزی که متاسفانه هر روز در نظام آموزشی ما کم رنگ تر جلوه میشود. متاسفانه قشر جدید دانش آموز عادت به تقلید کرده است نه تفکر! امروزه دانش آموز حتی حاضر نیست نسبت به موارد کوچک که به حل یک مسئله ساده محدود میشود فکری داشته باشد ... حال آیا باید انتظار داشت که همین دانش آموز در آینده نسبت به مسائل پیچیده زندگی خود چه نگرشی داشته باشد؟!... آیا واقعا روش تفکر از دانش آموزان ایرانی سلب نشده است؟ چرا باید ذهن دانش آموز تنها به کتب درسی محدود شود و بس و در این میان کسی که بهتر این کتاب ها را خوانده و حفظ کرده و به اصطلاح مربوط جویده باشد به عنوان دانش آموز برتر محسوب شود؟! چرا بعضا شاهدیم مسابقات علمی و پژوهشی را که در میان دانش آموزان برگزار میکنیم به خوبی سازماندهی نشده است؟ چرا به دانش آموزان مستعد به کارهای پژوهشی بهای چندانی داده نمیشود که در برخی از مواقع آنها را نسبت به علاقه شان طرد شوند ... چرا باید سیستم آموزشی ما به گونه ای باشد که دانش آموز را به قول معروف باید لقمه جویده شده در دهانش گذاشت؟ چرا نمره 20 برای همگان مهم محسوب میشود ؟ چرا صرفا مدرک مهم است نه اطلاعات و تخصص افراد؟! چرا باید روز به روز فزونی تعداد دکتر و مهندسین را شاهد باشیم اما روز به روز از کارایی و توانمندی آنها کم شود؟در این باره میتوان این مورد را مثال زد که همه ما این مورد را شاهد بوده ایم که گاه پزشکین محترم برای مداوا بیمار، بیمار را به اصطلاح معروف به هم پاس میدهند و بیمار گذشته از هزینه های زیادی که صرف میکند سر از کارش در نیاورد که حال بین این همه نظریه پزشکان به کدام عمل کند؟! نظام آموزشی ما متاسفانه چالش های زیادی در این زمینه و نیز در پرورش دانش آموز دارد، اما به موازات چالش ها فرصت های متعددی نیز موجود است. میتوان نظام آموزشی را چنان شکل داد که هر روز شاهد باشیم دانش آموزانی که آینده سازان این مملکت محسوب میشوند پیشرفت چشم گیری در زمینه ارائه ایده، حل مشکلات ، برخورداری از تخصص کافی و نیز تعهد داشته باشند. میتوان با ایجاد رقابت های سالم علمی پژوهشی در میان دانش آموزان روحیه و انگیزه دانش آموزان را نسبت به امور پژوهشی فزونی بخشیم. میتوان در نظام آموزشی نخبه پروری را داشت نه تقلید دانش آموز که متاسفانه شاهدیم که روز به روز عادت به راحتی و تقلید در قشر جدید بیشتر و بیشتر میشود. میشود تعهد نسبت به مسائل و مسئولیت ها را افزایش داد. میتوان کاری کرد که دیگر مدرک برای اکثریت جامعه مهم نباشد ...و افرادی که عنوان مدرکی را به دوش میکشند همه فرصت هایی محسوب شوند که با بهره گیری از آنها روز به روز شاهد پیشرفت کشور عزیزمان باشبم... به امید روزی که با بهره گیری از فرصتها و رفع چالش های موجود روز به روز شاهد پیشرفت ایران عزیزمان باشیم...
از سری نوشته های : مرداد 91 جشنواره خوارزمی که شاید از برترین و با اعتبار ترین جشنواره های ملی کشورمان به حساب می آید از جهات مختلف میتوان مورد ارزیابی قرار داد. از سویی این جشنواره با هداف خاص خود که در صدر آنها شناخت استعداد های برتر کشور و نخبگان و حمایت از آنها میباشد از جمله بهترین جشنواره هایی میباشد که دولت در زمینه اختراعات و ابتکارات برگزار مینماید. از سویی دیگر امتیازاتی که در این جشنواره برای برگزیدگان کشوری در نظر گرفته میشود ویژگی منحصر به فردی به این جشنواره بخشیده است که دانش آموزان و دانشجویان نخبه علمی کشور در جهت ارائه طرح برتر و خلاقانه تر با یگدیگر به رقابت علمی می پردازند... در کنار این امر دانش آموان نیز سعی می کنند تا زمینه خلاقیت را در خود هر چه بیشتر نهادینه کنند تا طرح هایی که برای جشنواره ارائه میکنند بالاترین امتیاز را کسب نماید... اما ضعف هایی نیز در این جشنواره بزرگ ملی وجود دارد که قابل پیگیری است... از سویی بسیاری از طرح ها به دلیل عدم راهنمایی مناسب فقط در حالت ایده باقی میمانند... کشورمان تا این مرحله یعنی ایجاد انگیزه برای ارائه ایده های خلاقانه بسیار خوب پیش رفته اما یک اختراع یا یک طرح فقط به ارائه ایده محدود نمیشود... طرح ها برای اجرایی شدن نیازمند حمایت و راهنمایی مسئولان مربوطه نیز هستند... نا گفته نماند که در این زمینه حمایت هایی از سویی سازمان ها صورت خواهد گرفت اما این حمایت ها تنها در صورتی به مرحله عمل میرسند که طرح در جشنواره رتبه برتر را کسب کنند و دانش آموزی که نتواند رتبه برتر را از آن خود کند همه هزینه های وی را باید خودش بپردازد و این باعث میشود تا دیگر در این زمینه فعالیتی نداشته باشد یا روحیه اش سست خواهد شد... چرا باید مسئولان اکثر حمایت های خود را روی مدارس استعداد های درخشان متمرکز کنند؟!، این در صورتی است که گاها شاهد هستیم که در مدارس عادی کشور چنان استعداد های برتری وجود دارد که زمانی که بروز میکند از بسیاری از دانش آموزان مدارس تیزهوشان نیز برتر و والاتر است... دانش آموزی که طرح خود را برای جشنواره ارائه مینماید باید دائم مشغله ذهنی هزینه های طرح خویش را داشته باشد که شاید این مشغله ذهنی در برخی از موارد دانش آموز را از ادامه راهش باز میدارد... باید بدانیم که جشنواره های مختلفی که در سطح کشور اجرایی میکنیم که جشنواره خوارزمی مثالی در این زمینه میباشد باید از تمامی جوانب مورد ارزیابی قرار گیرد... در پایان باید عرض شود که مسئولان سعی میکنند تا حمایت از نخبگان بهتر و بیشتر اجرا شود و در رسانه ها و اخبار نیز شاهد این موارد بوده ایم اما با این وجود هنوز ضعف های بسیاری در این زمینه وجود دارد که هر کدام قابل پیگیری و نیازمند توجه مسئولان میباشد... امید اینکه با حمایت های موثر تر و بیشتر و رشد اکثریت افراد در زمینه خلاقیت شاهد ارائه طرح هایی در کشور باشیم که تولید ملی ما را افزایش و قدرت کشورمان را در شکست تحریم ها فزونی بخشد...
از سری نوشته های : مرداد 91 * در ادامه پست قبل چندی است که تحریم ها علیه ایران تشدید شده است... تحریم هایی که از سوی غربی ها کشورمان را نشانه کرفته است باعث تغییراتی در وضعیت اقتصاد کشورمان شده که بارز ترین نمونه آن تاثیر بر قیمت کالا ها میباشد... طبعا مردم کشور عزیزمان شرایط سختی را این بار با تحریم ها تجربه میکنند ولی چیزی که همیشه بوده و واضح است این میباشد که مردم عزیزمان هرگز با چنین توطئه هایی جلوی غربی ها تسلیم نمیشوند ... هرگز... اما در مقابله با چنین شرایطی نیاز است تولیدات ملی متناسب با تحریم ها فزونی یابد که این مهم نیازمند حمایت مسئولان کشور از تولیدات داخل است... حمایت ها باید به گونه ای صورت گیرد که نه تنها میزان تولیدات داخل افزایش یابد بلکه ما روز به روز شاهد افزایش کیفیت کالاهای تولیدات داخل نیز باشم... تولیدات داخل هر روز رقابت بیشتری بر سر کیفیت کالاها داشته باشند... کسانی که در راس شرکت ها و کارخانه ها و سازمان های دیگر تولیدات داخل هستند باید تمامی فکر خود را متمرکز این مورد کنند که دراین شرایط و با وجود تحریم ها کالاهایی را تولید کنند که نه تنها کیفیتی بیشتر از کیفیت کالاهای وارداتی داشته باشند بلکه قیمت را نیز برابر قیمت های کالاهای وارداتی و در صورت امکان هزینه ها را به حداقل برسانند که حتی آوازه کالاهای تولیدی کشورمان تمامی جهان را پر کند... در کنار مسئولان همه و همه در این زمینه بکوشم و وحدت ملی خودمان را مانند همیشه و این بار بر علیه تحریم ها به همه جهان نشان دهیم... کارکنان و کارمندان ، همه و همه تمامی دقت خود را به کار گیرند و هدف یک هدف مشخص باشد و آن هدف به اینگونه باشد که یک ملت بکوشند تا کشورمان را در راس کشورهای جهان باشد و به همه دنیا نشان دهیم که یک ملت زیر سایه اسلام چگونه میتواند پیشرفت کند... راهبرد هایی را که مقام معظم رهبری در طی سخنرانی هایشان خطاب به ملت ایران عرض میکنند را همه در زندگی هایمان اجرایی کنیم... هر کس متناسب با زندگی و شرایط خود در راستای تولید ملی بکوشد ... همچنین مسئولان توجه کنند که خود الگو باشند نه عکس ملت و رهنمود های رهبری عمل کنند.... آنها نیز خود باید شعار تولید ملی را هر چه بیشتر عملی کنند...و دیگر هرگز این مورد را شاهد نباشیم که گاهی تضادی بین وظایف مسئولان و بازخوردشان باشد... همه باید بکوشیم تا این بار نیز از پس تحریم ها سر بلند و پیروز فائق آییم و این را بدانیم که این ما هستیم که میتوانیم گاه طعمه غربی ها باشیم و گاه به قول معروف همه نقشه هایشان را نقش بر آب کنیم...
از سری نوشته های : مرداد 91 چندی است که توطئه ها ، دسیسه ها و بسیاری از تحریم ها از سوی غربی ها ، کشورمان را متوجه خود ساخته است... سردمداران کشور های غربی با خیال های واهی نقشه ها و دسیسه هایی را علیه کشورمان در ذهن میپرورانند ، غافل از اینکه کشورمان ایران محکم و استوار جلوی این تهدید ها و تحریم ها خواهد ایستاد... کشور ما که سابقه ای دیرین در به خاک رساندن کمر دشمن دارد به این سادگی در برابر تهدیدهای آنها تسلیم نخواهد شد... کشوری که مردمانش همیشه در صحنه حق علیه باطل بوده اند و وحدتشان زبانزد تمامی مردمان کشورهای جهان است هرگز تسلیم تهدیدها و تحریم های کشورهای غربی نخواهند شد و در این عرصه نیز با پیروی از دستورات راه گشای رهبر انقلاب به راهشان ادامه میدهند... اما جدای از این بحث ها که قابل تقدیر است باید عرض کنم که نیاز است در این سال تولید ملی ، حمایت از کار و سرمایه ی ایرانی مسئولان توجه بیشتری نسبت به تولیدات داخلی داشته باشند...میزان کارآفرینی در کشورمان باید رشد قابل توجهی پیدا کند... حمایت از نحبگان کشور باید به صورت موثر صورت گیرد تا یک کل منسجم در راستای تولید ملی فعالیت کنند... واردات کالا های چینی تا حد ممکن کاهش پیدا کند و در عوض آنقدر میزان و کیفیت تولید ملی را افزایش دهیم تا تقاضا برای صادرات به بیشترین حد ممکن خود برسد... حمایت ها از سازمان های تولید داخل به گونه ای صورت گیرد که کیفیت محصولاتمان چنان افزایش یابد که جتی کشورهای دیگر نیز کیفیت کالاهای ما را تحسین کنند... جمایت از نخبگان باید به صورتی سازماندهی شده افزایش یابد تا دیگر شاهد این مورد نباشیم که به دلیل فقدان امکانات و حمایت های کافی فرار مفز ها از کشورمان را داشته باشیم... فکر و ارائه ایده را از همان آموزش ابتدایی در نظام آموزشی نهادینه کنیم تا دیگر از فکر واندیشه سایر کشور ها در تولیدات مان استفاده نکنیم... بها دادن به سرمایه های کشورمان و طرح های ابتکاری که ارائه میشوند میتواند نقش به سزایی در بالا بردن میزان و کیفیت تولید ملی داشته باشد که اگر به آنها توجه بیشتری شود به جد میتوانیم حرف اول را در جهان یزنیم... اما اگر حمایت کافی از تولید داخل و سرمایه های کشور و نخبگانمان صورت نگیرد نه تنها تولیدات داخل کاهش پیدا میکند بلکه تحریم ها شرایط سختی را برای مردم کشورمان ایجاد خواهد کرد که بخش های مختلف اقتصاد کشورمان را دچار مشل میکند... امید اینکه مسئولان توجه بیشتری نسبت به موارد اشاره شده نشان دهند و مردم کشور عزیزمان زیر سایه لطف آقامان امام زمان و با پیروی از دستورات رهبر گرانقدر و بزرگوار انقلاب راه خود را ادامه دهند تا تا از پس این مشکلات و معضلات نیز همچون گذشته پیروز و سربلند بر آرییم و شاهد سرنگونی هر چه بیشتر ظالمان و ستم پیشگان باشیم... به امید آنروز اللهم عجل لولیک الفرج
از سری نوشته های : مرداد 91 در این ماه مبارک که افراد به رسم با هم بودن و گفتن و لذت بردن از نعمت در کنار هم بودن گاها میهمانی هایی را ترتیب میدهند که در برخی و بعضا اکثر مواقع با تجمل گرایی و چشم و هم چشمی های برخی شاهد خرج های بی موردی هستیم که شاید باعث شده است افطاری دادن های امروزه نسبت به گذشته از صفا و صمیمیت کمتری برخوردار باشد...
مگر نه اینکه سفارش بزرگان دین ما به ساده زیستی بوده است.... مگر نه اینکه باید افطار را با غذایی سبک آغاز نمود... پس چرا و چرا سفره های افطار ما باید با تجمل همراه باشند؟! چرا باید میهمانی هایی که در این ماه مبارک برای افطاری دادن ترتیب میدهیم بر سر سفره هایش از انواع غذا ها و دسر ها و سالاد ها و... باشد که از لطف چنین مهمانی هایی بکاهد؟! چرا باید از روی چشم و هم چشمی ، افطاری دادن فلان خانواده از فلان خانواده دیگر سنگین تر باشد که چه بسا خانواده هایی که در آمد کمتری دارند به دلیل عدم توانایی در دادن مهمانی سنگین از نعمت دادن افطاری محروم شوند؟ چرا دیگر صفا و صمیمیت افطاری دادن هایی که در آن به دادن اندکی نان و سبزی ساده بسنده میشد را امروزه دیگر شاهد نیستیم؟ کاری نکنیم افطاری دادنی که از بزرگترین فضایل ماه رمضان است بشود مشغولیت ذهنی برای عده ای که نمیدانند چگونه خرج سنگین این افطاری دادن ها را تامین کنند؟ نکند با ایجاد تجمل و خود نمایی از فضیلت افطاری دادن هایی که از افضل اعمال در این ماه مبارک است بکاهیم... کاری کنیم که هر روز صمیمیت بیشتر بین ما حاکم شود تا خودنمایی و تجمل...
از سری نوشته های : مرداد 91 درباره ی من  آخرین نوشته های من پیوندها
آمار وبلاگ
فرم تماس امکانات دیگر  |
|
کلیه حقوق این وبلاگ برای در مسیر پیشرفت... محفوظ است
|
.jpg)
