همایش مطالعه و تحقیق شاهد هرساله در بین دانش آموزان فرزاندان شاهد و ایثارگر برگزار میشود ... همایشی که برای ترویج پژوهش و تحقیق در بین این دانش آموزان برگزار میگردد....

من و دوستانم این توفیق را یافتیم که پس از گذراندن مراحل مختلف این جشنواره در همایش کشوری مطالعه و تحقیق شرکت کنیم...

سعی ما بر این بود تا با بهره گیری از توان خود، سرافرازی نام استان خود را رقم بزنیم و زحمات برخی را در تدوین و ارائه این پژوهش جبران کنیم... حدودا یک ماه قبل از دفاعیه به ما اعلام شد که باید خود را برای دفاعیه کشوری در تهران آماده کنیم...

پس از حدودا یک ماه سعی و تلاش برای ارائه دفاعیه و رقابت با تیم های سایر استان ها ، عازم تهران شدیم.. 

چون این همایش در بین دانش آموزانی برگزار میشد که همه از خانواده های معزز شاهد و ایثارگر بودند سعی کردیم تا از هرگونه تجمل و ظاهر سازی در ارائه کار بپرهیزیم! پس از بررسی های مدیریت محترم دبیرستان که به عنوان مدیر نمونه کشوری به این همایش دعوت شده بودند و رفع اشکالات دفاعیه و ارائه کار، آماده دفاع از پژوهش خود شدیم...

سعی کردیم تا کار به بهترین شکل علمی خود ارائه شود..سعی شد تا  تلاش چندین و چند ماهه خود را با ارائه دفاعیه علمی خوب به ثمر بنشانیم... این گونه که به نظرمیرسید کار به شکل علمی خوبی ارائه شده بود... به گونه ای که تیم های رقیب ارائه کار را تحسین بر انگیز میدانستند...

گروه های دیگر نیز به ترتیب کار خود را ارائه نمودند... در این بین برخی از گروه ها با هزینه های بسیار سعی در جلب توجه داروان داشتند.. پذیرایی ها ، کاتالوگ ها و بروشور های هزینه بری که فقط جهت خودنمایی بودند و بس!حتی برخی جعبه ای از سوغات استان خود را نیز به داوران هدیه کردند!!!

این هزینه ها توسط برخی تیم های استانها در حالی انجام میشد که استان های محروم به دلیل کمبود بودجه قادر به اعزام داش آموزان برگزیده خود به همایش نبودند!!!

در داوری آثار هیچ گونه سوالی مبنی بر اطلاعات دانش آموزان از پژوهش انجام شده توسط داوران صورت نگرفت و سوالات علمی که باید در زمینه تحقیق پرسیده میشد تنها محدود به سوالات حضار شد ... حضار که خود تخصص زیادی در زمینه مورد نظر نداشتند طبعا سوالاتشان نیز بر مبنای علمی خوبی نبود!!!

این انتظار میرفت که حداقل داوران بر اساس این ظاهرسازی ها و هزینه هایی که هیچ گونه نیازی به آنها نبود، قضاوت نکند... تصور ما بر این بود که داوران این هرینه های را دور از شان این گونه همایش ها که نام شاهد و ایثارگر را یدک میکشد بدانند ،اما گویا این تصور ما کاملا غلط بود...  تیمی که هزینه های بیهوده بسیاری برایش صرف شده بود علی رغم اینکه دفاع علمی خوبی نداشت به عنوان تیم برتر انتخاب گردید وسایر تیم ها نیز بر همین اساس رتبه بندی شدند!!!

نکند اینگونه صحنه های رقابت علمی را با قضاوت های غلط تبدیل به صحنه خودنمایی کنیم و بس!!!

گاهی عنوان کردن حقیقت ها لازم است! ای کاش که مسئولان توانایی درک این واقعیت ها را داشتند!!! ای کاش ...