این واقعیت بر هیچ کس پوشیده نیست که امروزه سینما و بازیگران آن نقش مهمی در زندگی همه مردم جامعه ایفا میکنند... بازیگرانی که بسیاری از مردم از آنها به عنوان الگو پیروی میکنند.. سینمایی که نقش مهمی در زندگی و برخورد های مختلف مردم در مواجهه با مسائل روزمره داراست...

حال باید به بررسی این مورد پرداخت که آیا بازیگرانی که بعضا به عنوان الگو انتخاب میشوند صلاحیت الگو شدن را دارند؟...

یا اینکه سینمایی که جهت گیری مردم و نحوه برخورد مردم در رویارویی با مسائل را داراست نقش خود را به خوبی ایفا میکند؟...

اگر با کمی تامل به سینمای ایران نگریسته شود به این مورد پی میبریم که گاه در همین سینما صحنه هایی رخ میدهد که واقعا شایسته و درخور سینمای جمهوری اسلامی ایران نیست... صحنه هایی که فرهنگ غنی ما در زمینه مسائل دینی را بی اهمیت جلوه میدهد... سینمایی که به سمت غرب گرایی پیش میرود و ما شاهد این هستیم که فرهنگ غنی کشورمان هر روز کمتر در سینما جلوه داده میشود...

امروزه بعضی از بازیگرانی که شده اند الگو برای مردم نه تنها شایستگی الگو شدن را ندارند بلکه گاهی با انجام اعمال زشتی باید به حالشان تاسف خورد... گاه خود ما شاهد صحنه هایی در فیلم های سینمایی هستیم که دیدن آن برایمان شرم آور است... حرف هایی که شنیدن آنها دور از ادب و حیا است...

گاه رابطه هایی میان افراد نامحرم در سینما را شاهد هستیم که واقعا نمیدانم در مورد آنها چه بگویم ... رفتار و رابطه هایی که در جامعه بسیار زشت و ناپسند محسوب میشوند گاهی ما به وضوج آنها را در سینما شاهد هستیم و این برای کشوری که نام اسلامی را به دوش میکشد تاسف بار است...

جالب اینکه  بعد میگوییم آخر چرا اینقدر فساد در جامعه زیاد شده است... غافل از اینکه ریشه این فساد ها را میتوان در همین مسائلی که بنیادی هستند جستجو کرد... مثلا همین سینما که همانطور که اشاره کردم نقش مهمی در زندگی مردم ایفا میکند...

 نکند تا جایی پیش برویم که این مسائل شرم آور در سینمای ما برایمان عادی باشد... نکند بگذاریم همین بازیگرانی که خود در جامعه از افراد طرد شده هستند الگو بمانند و ما شاهد رواج هر چه بیشتر فساد در کشورمان باشیم...

امید اینکه مسئولین به فکر بیفتند و ما دیگر شاهد چنین مواردی در سینمای کشورمان نباشم...