ایران عزیز سلام...

این نوشته را از اعماق وجود ایرانیانی مینویسم که تو را صمیمانه دوست دارند... تو سالهایی متوالی در دل حوادث گوناگونی قرار گرفتی... سردمدارانی سالهای زیادی بر تو حکومت نمودند و ای کاش آنها افراد لایقی بودند تا گزند آنها را بر تو هیچگاه شاهد نبودیم...

ای شکوه پا بر جا،

چقدر محزون میشویم زمانی که دفتر تاریخ تو را ورق میزنیم و بی لیاقتی حاکمانی را میبینیم که ذره ذره از این خطه را به بهای اندک فروختند و چه زیباست زمانهایی که از رشادت های جوانان کشورمان در هشت سال دفاع می شنویم و آنقدر غرور ملی در ما تجلی می یابد که قابل گفتن نیست... جوانانی که برای ذره ای از خاک کشورمان و برای دفاع از میهن اسلامی خود جان خود را صمیمانه بر کف نهادند. چقدر زیباست مشاهده صحنه ای از افتخار آفرینی فرزندانت که صادقانه برای سرفرازی نامت تلاش میکنند...

حرف های ناگفته بسیاری است از این ملت که پا برجا ماندن آن قابل تقدیر است.... و از برزگی رهبرانی که با رهنمود ها و تدبیر های ارزشمندشان زیر سایه آقا امام زمان این ملت را به سوی سر چشمه حقیقی رهنمون کردند...

و اینک ای ایران عزیز ما تو را با تمام وجود دوست داریم و برای سربلندیت تلاش خواهیم کرد...